De patserbak staat midden op het fietspad. Geïrriteerd zucht
ik. Die heeft zeker zijn rijbewijs bij
een pakje boter gehaald. Ik werp de automobilist nog even een
verontwaardigde blik toe. Het verontschuldigende gebaar maakt mijn irritatie
niet minder. Dat waren toch 2 kostbare minuten van mijn fietstijd. De fietstijd
die – hoeveel tijd ik ook heb – zo kort mogelijk moet duren. Zo werkt dat nou
eenmaal in Utrecht.
Dat ik vervolgens zelf bijna mijn eigen dood tegemoet rijd door keihard door
het rode stoplicht te rijden deert me niet. Ik
had alle recht; ik zit op een fiets
en jij lekker in je luxe wagentje. Met je luie reet. Eigenlijk zouden
fietsers altijd voorrang moeten krijgen, zo redeneer ik.
Wij fietsers crossen als een malle door de stad, negeren
massaal de rode stoplichten, zijn bijzonder geïrriteerd als de vrouw voor ons
niet snel genoeg fietst en er even geen ruimte is om haar in te halen.
Doorgaans zijn we vriendelijke en toegankelijke persoonlijkheden, maar eenmaal
op de fiets veranderen we in arrogante, ongeduldige en haastige weggebruikers.
Wee gebeente als een toerist niet doorheeft dat hij langs de Oude Gracht niet
midden op het fietspad hoort te lopen. Expres fietsen we er rakelings langs, de
arme Japanner met zijn te grote fototoestel met een acute hartstilstand van
schrik achterlatend. Luid bellend passeren we een grote groep scholieren die
niet snel genoeg aan de kant gaat. Overdreven zuchtend kijken we naar de
bakfiets met twee koters voorin, die niet gauw genoeg pas op de plaats maakt.
Het lijkt wel een soort opstand. De Revolutie van de
Fietsers. Wij vinden dat onze gammele brikkies meer waard zijn dan een Mini
Cabrio. Wij zijn lekker toch sneller op bestemming, alle rode lichten ten
spijt. Als jullie ons aanrijden is het lekker toch jullie schuld, automobilisten.
Het is misschien niet eerlijk en achteraf bedenk ik me altijd weer dat het best
wel eens mis had kunnen gaan. Maar ik kan het niet helpen. Ergens in mij zit
een revolutionair die naar boven komt tijdens het fietsen. Viva la Biciclette!
